Մի քիչ էլ մեջբերենք ISNA գործակալության ձևակերպումներից, հիշելով, թե այդ լրատվամիջոցի տեղեկատվությունն ում տեսակետներն է ներկայացնում. «Մամլո քարտուղարը նաև նշեց, որ տվյալ նամակն Իրանի Իսլամական Հանրապետությունում խոսքի ազատության ակնհայտ դրսևորում է:
Մի հարցրեք` ինչը: Ամեն ինչը: Անորոշությունների կծիկը, որում ապրում է Հայաստանը, շարունակվում է: Նվազագույնը` մինչև ԱԺ արտահերթ ընտրություններ, իրականում` ավելի երկար:
Հուլիսի 20-ին պահպանողական վերլուծաբան Քեսլի Հակնեսը նշել է, որ ընտրողների կարծիքով` ամերիկացի քաղաքական գործիչներն ու ԶԼՄ-ները չափն անցնում են «Ռուսաստանի թեմայով քննարկումներում»:
Financial Times-ի խմբագիր Էդվարդ Լյուսը զրուցել է Հենրի Քիսինջերի հետ` Թրամփի ու Պուտինի հանդիպման հաջորդ օրը: Ի՞նչ տպավորություններ ունի Քիսինջերը հանդիպումից: «Այդ հանդիպումը պիտի կայանար: Ես մի քանի տարի սպասում էի: Հանդիպումը թաղված է ամերիկյան ներքաղաքական պրոբլեմների բեռի տակ և որոշակիորեն կորսված շանս է: Բայց, կարծում եմ, պետք է վերադառնալ ինչ-որ կետի:
«Հելսինկիիում ԱՄՆ նախագահը համաձայնեցրել է երկու երկրների անվտանգության խորհուրդների միջև մշտական աշխատանքային երկխոսությունը: Նախագահ Թրամփը խնդրել է Ջոն Բոլտոնին նախագահ Պուտինին Վաշինգտոն հրավիրել աշնանը և այդ հարցի քննարկումն արդեն սկսվել է»` Թվիթերում գրել է Սպիտակ տան մամլո քարտուղար Սառա Սանդերսը:
Իրադարձությունները իրականում ժամանակի մեջ այլ դասավորություն ունեն, քան ներկայացվում են: Դեռ թավշե հեղափոխության օրերին Երևանի փողոցներում ռեպորտաժներ անող ռուսական լրատվամիջոցներն ու ռուսական հեռուստաեթերում ՈՒկրաինային փոխարինած Հայաստանը թոք շոուներում համեմատվում էր ՈՒկրաինայի հետ:
Եթե ռուսական էլիտայի մի մասը Դոնալդ Թրամփին համարում էր «օգտակար ապուշ», Հելսինկիի հանդիպումից հետո նրա քաղաքական զիգզագները ստիպում են մտածել, որ նա «անօգուտ ապուշ» է` գրում է Պիեռ Ավրիլը Le Figaro-ում:
Հայկական ամառը գորգի և դեղձի տոնավաճառ է։ Գորգերի և կարպետների շքեղ շարքերը նախշազարդված են ամռան բարիք-մրգերով։ Առաջնադիրքում այսօր դեղձն է` ծիրանի խանդոտ մրցակիցը։
2018 թ. ողջ հունիսին Իրանում կատարվող իրադարձությունների և այնտեղից եկող հաղորդագրությունների վերլուծությունը ցույց է տալիս, որ այդ երկրում նախ և առաջ Իսլամական հեղափոխության գերագույն առաջնորդ, այաթոլահ Սեյեդ Ալի Խամենեիի անձի շուրջը բնակչության զարմանալի միաբանության և համախմբվածության հետ մեկտեղ նկատվում են տարաբնույթ երևույթներ:
Հայաստանը կտրել Ռուսաստանից ու Իրանից (հյուսիս-հարավից) և տեղավորել Չինաստանից Եվրոպա (արեելք-արևմուտք) աշխարհատնտեսական առանցքում չի հաջողվելու, չնայած Հայաստանն իր կողմից ամեն բան արել է դրա համար. 2018-ին բեմականացրել է թավշյա հեղափոխություն, տուրք է տվել թուրքական պահանջներին` հրաժարվելով Արցախից, խոստացել է Սյունիքով անցնող ճանապարհը վերապատվիրակել...